تجربه امروز

امروز در کتاب حوزه قدم میزدم
که ناگهان چشم به کتاب  استاد و درس ایت الله شیخ علی صفایی حائری  رحمت الله علیه افتاد.
فهرستش را نگاه کردم ....
به بخش سبک و شخصیت رفتم ..
نوشته ای دل نشین به این مضمون خواندم
انسان  ها از اندازه وقدر و استعداد هایی تشکیل شده و وقتی این استعداد و قدر ها باهم ترکیب شودند انسان بی نهایت رو میسازد .
ولی باید چشم را باز و دل را اماده فراگرفتن کند تا به این درک برسد که چقدر عظمت دارد و لی در عین حال نسبت به خدای خویش چقدر حقیر ست .
انسان به اندکی درنگ وابسته است .
با اندکی تامل چقدر جلو میرود .
بنده خدایی حرف قشنگی میزد: شبی با علم بود بهتر ست از هزار سال تاریکی .
علم نور ست  و جهل ظلمات
امروز با این علم و ظلمات چه کردیم؟!!!
ما هم میتوانیم این استعداد ها رو باهم ترکیب کنیم و از دل ان انسان کامل را بیرون اوریم
بسم الله !!